De zin van ons leven hangt sterk samen met het doel van ons bestaan. De Bijbel vertelt ons waartoe wij op aarde zijn met alles er op en er aan heeft geschapen. Op deze website is dat beschreven onder Geschiedenis / Bijbelse Geschiedenis / Aartsvaders. Het hoogtepunt van Gods schepping is de mens met wie God een hechte omgang wil hebben.
God wil van de mens lof en eer ontvangen, aanbidding en verheerlijking in een liefdevolle relatie. God geeft de mens daarbij de opdracht de aarde te bevolken, te bebouwen, te ontwikkelen, te ontplooien en te onderhouden. Als rentmeester moet hij daarover een goed beheer voeren tot eer van God. De opdracht van onze God gaat echter met veel moeite gepaard door de zondeval van de mens. Die brengt dood, ellende en moeite. Toch zoekt God de mens weer op en belooft hem herstel door het offer van Christus. Dit herstel betreft ook het toch weer kunnen werken aan het doel van ons leven. Het is, zij het met moeite en veel onvolkomenheden, weer mogelijk ons werken op en aan de aarde voort te zetten en daarbij God de eer te geven. Christus geeft ons de Heilige Geest om ons daartoe aan te zetten en te bemoedigen. Zo mogen we vandaag met Gods hulp toch volop werken aan ons levensdoel. Op welke plaats, in welk beroep, in welke positie en in welke situatie dan ook. In dankbaarheid voor het herstel in Christus. Geve God de mens hierbij goede moed en veel levensvreugde! Dit doel van ons bestaan geeft tevens de zin van ons leven aan!
Maar wat als je leeft zonder het geloof in dit doel van het bestaan, van deze zin van het leven? Door de secularisatie (verwereldlijking en ontkerkelijking) is bij velen God uit hun leven verdwenen. Filosoof Sartre beweerde dat we voor een zinvol leven God niet nodig hebben. Nietzsche verklaarde God is dood. De mens moet naar hun zeggen zelf een eigen ethos en zin van het leven opbouwen. De secularisatie legt een hoge druk op het individu om zelf de zin aan het leven te geven. Door zichzelf te ontwikkelen, mee te gaan in de sleur van het leven van alledag en gewoon lekker bezig te zijn. Na religie komt zo het individualisme in onze maatschappij. Het zelf zin geven aan je leven is bij velen echter niet gelukt. De capaciteiten daartoe zijn overschat. Er is in onze tijd veel eenzaamheid en doelloosheid. Wat zou het goed zijn weer meer waarde te hechten aan het samen optrekken en het betekenisvol werken aan een gezamenlijk doel. Met gemeenschapswaarden en een gemeenschapszin naar het model van bijvoorbeeld een goed functionerende kerkgemeenschap. Dit lost, zo is te hopen, veel individuele en maatschappelijke problemen op. Erg belangrijk hierbij is dat men vele goede voorbeelden van gemeenschapszin om zich heen opmerkt. Misschien vinden velen dan ook de weg (weer) naar de echte zin van het leven. Hier ligt een uitdaging, een geloofsstimulering, voor alle kerkgemeenschappen.